سختی آب چیست؟
برخی از آبها با صابون کف قابل ملاحظهای تولید نمیکنند، وقتی چنین آبهایی جوشانده میشوند، بقایای زبری در ظرف باقی میماند. این آبها، آبهای سخت نامیده میشوند و عدم تولید کف فراوان در آنها، ناشی از رسوب صابون توسط مواد معدنی موجود در آب است. سختی آب (Water Hardness) یکی از مهمترین فاکتورها در صنعت تصفیه آب است. کلسیم و سختی کل (Total Hardness) در حال حاضر به عنوان شاخص کیفیت آب مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرند. سختی کل به عنوان مجموع غلظت کلسیم و منیزیم تعریف میشود که هر دو با واحد mg L-1 بیان میگردند. از نظر فراوانی در آبهای طبیعی، کلسیم و منیزیم به ترتیب پنجمین و هشتمین گونه هستند که غلظت آنها از چند تا صد میلی گرم بر لیتراست. اهمیت اندازه گیری غلظت کلسیم و سختی کل به این دلیل است که غلظت بالای آنها میتواند در مقیاس خانگی و صنعتی مضر باشد زیرا ممکن است در اثر گرمایش لولهها، دیگها، ظروف پخت و پز و غیره رسوب کنند.
منابع کلسیم و منیزیم
منبع اصلی کلسیم و منیزیم در آب، انحلال سنگ آهک و سیلیکات کلسیم است. آب سطحی از تماس با این مواد معدنی در سطح بیرونی سنگ یا خاک، سختی به دست میاورد. دی اکسید کربن موجود در آب باران، انحلال سنگ آهک و سیلیکات کلسیم را تسریع میکند. همانطور که آب به سمت پایین به داخل خاک نفوذ میکند، دی اکسید کربن بیشتری را حل میکند که ظرفیت آن را برای حل کردن سنگ آهک و سیلیکات کلسیم در رسوبات زیرسطحی افزایش میدهد. در واقع، برخی از سفرههای زیر زمینی در سازندههای آهکی زیر زمینی قرار دارند و آب زیر زمینی چنین سفرههایی سختی بالایی دارد.
انواع و درجه سختی آب
سختی موقت (سختی کربناتی): به نوعی از سختی آب که مقدار بی کربنات کلسیم، منیزیم و آهن در آن بیش از حد استاندارد است، سختی موقت یا temporary hardness گفته میشود. این نوع سختی را میتوان با حرارت دهی و جوشاندن حذف کرد. علاوه بر این، با کاهش pH آب نیز میتوان اثر نمکهای کربناتی اشاره شده را حذف نمود.
سختی دائم آب (سختی بی کربناتی): به نوعی از سختی آب که مقدار نمک نیترات، سولفات و کلرید کلسیم، منیزیم و آهن و غیره در آن بیش از حد مجاز است، سختی دائم یا Noncarbonate Hardness گفته میشود. از آنجایی که با افزایش دمای آب یا جوشاندن آن، نمکهای غیر کربناتی مورد اشاره ته نشین نخواهند شد و حذف این نوع سختی نیاز به تجهیزات متعدد دارد، آن را دائمی مینامند.
سختی کل: مجموع سختی موقت و دائم را اصطلاحا سختی کل آب میگویند.
در جدول زیر، طبقه بندی درجه سختی آب بر حسب غلظت کلسیم کربنات را مشاهده میکنید.
نوع آب | درجه سختی آب بر حسب غلظت کلسیم کربنات (mg L-1) |
نرم | 0-50 |
نسبتا نرم | 50-100 |
کمی سخت | 100-150 |
نسبتا سخت | 150-250 |
سخت | 250-350 |
خیلی سخت | 350 < |
اثرات نامطلوب آب سخت
تشکیل کف و لکه: هنگامی که لباسها را با آب سخت میشویید، به جای تولید کف صابون، یک رسوب سفید تشکیل میدهد. درنتیجه بدون تشکیل کف، لباسهای شما تمیز نمیشوند. علاوه بر این، آب سخت میتواند لباسها را لکه دار کند و رنگ آنها از بین ببرد. آب سخت همچنین کاشیهای حمام، شیشه و لوازم حمام را لکه دار میکند و اگر به طور منظم تمیز نشوند، رسوبات کلسیم میتوانند یک لایه بسیار سخت بر روی اتصالات حمام ایجاد کنند.
تاثیر روی مو: هنگامی که موهای خود را با آب سخت میشویید، موهای شما خشک و زبر میشوند. این به دلیل مواد معدنی اضافی است که در آب سخت وجود دارد، که به مادهای شبیه کشک تبدیل میشود و به موهای شما میچسبد.
تاثیر بر پوست: حمام کردن با آب سخت باعث خشکی و خارش پوست میشود، زیرا باقی مانده صابون به بدن شما میچسبد و باقی مانده آن علائمی شبیه اگزما ایجاد میکند. چنین موضوعی بیشتر در کودکان دیده میشود.
کاهش عمر لوازم خانگی: اگر هنگام استفاده از لوازم خانگی خود از آب سخت استفاه کنید، طول عمر لوازم خانگی به شدت کاهش مییابد. آب سخت وسایل را به آرامی فرسوده میکند و در نهایت آنها خراب میشوند. همچنین تجمع مواد معدنی آب سخت باعث کاهش راندمان وسایل میشود. به عنوان مثال، طول عمر مورد انتظار ماشین ظرفشویی ده سال است. با این حال، اگر از آب سخت برای راه اندازی آن استفاده کنید، طول عمر آن به هفت سال کاهش مییابد.
خوردگی لولهها: رسوبات آب سخت نه تنها باعث خوردگی لوله میشود بلکه باعث مسدود شدن آن نیز میشود. در نتیجه، مقدار آبی که میتواند از لوله عبور کند کاهش مییابد و جریان آب کند میشود. خوردگی لوله همچنین میتواند منجر به شسته شدن فلزات در آب شود که برای مصرف ایمن نیست.
روشهای حذف سختی دائم آب
سه روش متداول برای حذف سختی دائم آب عبارت اند از:
روش تبادل یون: در این روش، از رزینهای تبادل یونی برای حذف سختی آب استفاده میشود. یونهای مختلف که باعث سختی آب میشوند با یونهای دیگر جایگزین میشوند. روش تبادل یونی به دو نوع تبادل یونی معدنی یا تبادل یونی آلی تقسیم بندی میشود. به عنوان مثال، به منظور حذف سختی آب با روش تبادل یونی معدنی، آب دارای سختی به مخزنی که دارای سدیم آلومینیوم سیلیکات هیدراته به عنوان مبدل است، ریخته میشود. این مبدل با یون کلسیم آب سخت واکنش داده و زئولیت کلسیم را تشکیل میدهد.
روش آهک زنی: نرم کننده آهک که برای حذف سختی موقت نیز استفاده میشود، میتواند تا حدی سختی دائمی را نیز حذف کند. با افزودن آهک (هیدروکسید کلسیم) به آب، آهک با یونهای کلسیم و منیزیم واکنش میدهد و رسوبات نامحلول تشکیل میدهد که میتوانند از طریق ته نشینی یا فیلتراسیون حذف شوند. روش آهک زنی اغلب به عنوان یک مرحله پیش تصفیه در ترکیب با روشهای دیگر برای دستیابی به حذف کامل سختی آب استفاده میشود.
روش اسمز معکوس: در این روش، آب از یک غشای نیمه تراوا عبور داده میشود که مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم و سایر ناخالصیها را به دام میاندازد و آبی با سختی مناسب به عنوان محصول تولید میکند. این روش به دلیل نصب و نگهداری سیستمهای اسمز معکوس میتواند پرهزینه باشد.
آزمایشگاه زیست آزمون پارس در این مقاله به بررسی سختی آب پرداخت. امیدواریم موارد بیان شده بتواند برای شما مفید واقع شود.
بدون نظر